Hvað þýðir það að vera hagstæður? Er það eitthvað sem maður þarf að vera eða getur maður alveg sleppt því? Er hagstæðari kosturinn alltaf betri kosturinn? Fyrir suma merkir þetta orð sparnaður, betri kost fyrir framtíðina og það sem er betra fyrir samfélagið. Er græn orka þá hagstæður kostur ef það kostar minna að reka kolanámur og kjarnorkuver? En hvað með atvinnuna EF óumhverfisvænir orkugjafar veita fleiri störf, er það þá ekki hagstæðari kosturinn? Í þessum texta munum við reyna að finna svör við þessum spurningum.
Að vera hagstæður er að hugsa fram í tímann og hugsa um afleiðingarnar. Græn orka veitir almennt ekki bara fleiri störf heldur mengar hún ekki neitt. Á þann hátt er hún hagstæðari, það er að segja uppá framtíðina að gera. Fjárhagslega séð eru þó jarðefnaeldsneytisorkugjafar hagstæðari vegna þess að einfaldlega er þessi orka ódýrari í rekstri. Svo ef við værum að velja það sem væri hagstæðast í dag myndum við að öllum líkindum velja þá orkugjafa sem menga en raunin er sú að við getum ekki bara lifað í núinu. Að velja umhverfisvæna orku er mjög mikilvægt vegna áhrif gróðurhúsalofttegunda á jörðina. Hlýnun jarðar er að gerast mjög hratt og veldur því að sjávarborðið mun að öllum líkindum hækka, norðurhluti Evrópu mun frjósa, heitustu staðir jarðarinnar munu verða óbyggilegir vegna hita og andrúmsloftið mun verða mengað. Ef við hættum ekki að menga munum við flýta fyrir þessu ferli. Maður þarf að hugsa fram í tímann, maður þarf að hugsa um afleiðingarnar, maður þarf að hugsa hagstætt á lífvænlegan hátt.
Nú höfum við komist að því að græn orka er betri fyrir umhverfið og er þess vegna hagstæðari kosturinn ef okkur er annt um jörðina okkar en það eru til margir grænir orkugjafar. Nú er komið að því að finna hver af þeim er hagstæðastur bæði fjárhagslega séð, miðað við magn orkunnar sem tiltekinn orkugjafi framleiðir og hver þeirra skapar mesta atvinnu.
Vindmyllur eru vænlegur kostur og sérstaklega þær sem eru í skotvindunum. Hráefniskostnaður er mjög lítill auk þess framleiða þær 10kW/m2. Vindmyllur veita u.þ.b. 102.000 störf í Bandaríkjunum.
Hægt er að nota vetni til að framleiða rafmagn. Vetni er umhverfisvænn kostur og mikil atvinna skapast við notkun vetnis vegna framleiðslu eldsneytisklefanna og rafgreiningu vetnisins. Sagt er að 180.000 manns vinna við þetta í dag og spáð er að 675.000 manns gætu starfað við þetta árið 2035 ef vetni verður tekið í fulla notkun. Inn í eldsneytisklefunum myndast 250kW/m2 sem er mjög mikið rafmagn. Samt sem áður er þetta mjög dýr rekstur og er spáð að árskostnaður verði 75.000.000 kr.
Jarðvarmaorka er talinn grænn orkugjafi þrátt fyrir að menga aðeins lítilega en hún notar ekki kol, olíu eða gas svo mengunin er alls ekki mikil. Þessi orkugjafi er ekki háður veðrinu sem er mikill kostur. Það kostar um 6.600.000 kr. að reka Nesjavallavirkjun á ári og hún framleiðir 120.000 kW á klukkutíma. Auk þess flytur Nesjavallavirkjun 300.000 kW virði af heitu vatni til Reykjavíkur á klukkutíma. Í Bandaríkjunum vinna u.þ.b. 5.800 manns við jarðvarmaorku og reksturinn við þetta krefst ekki mikils vinnuafls sem getur bæði verið kostur og galli.
Venjulegar sólarorkuskildir í dag (165cmx99cm) geta framleitt 250 W af orku á klukkustund sem þýðir að fjórar svona plötur gætu framleitt kW af rafmagni á klukkustund. Sólarorkuskildir samanstanda af mörgum litlum pörtum. Einn slíkur partur sem framleiðir eitt W(watt) á klukkustund kostar ekki nema 53 kr. í framleiðslu í Kína. Þar sem heill sólarorkuskjöldur inniheldur 250 svona litla parta kostar einn heill sólarorkuskjöldur sirka 13.250 kr. í framleiðslu, ef við gerum ráð fyrir því að allir partarnir kosti það sama og að engu sé bætt við. Svo kostnaðurinn á bak við sólarorku er ekki mikill en vinnuaflið er það. Sem dæmi vinna hátt í 380.000 manns í Bandaríkjunum við sólarorku og fer sú tala hækkandi.
Sjávarfallaorka er umhverfisvænn orkugjafi sem nýtir flóð og fjöru til að búa til rafmagn. Svona vatnsaflsvirkjun nýtir allt að 90% af orkunni sem kemur frá þessum öflum. Ef þessi iðnaður yrði að veruleika myndi hann gefa í gróða 5,4 milljarða punda og gæti hann skapað yfir 30.000 störf og það er einungis á Bretlandseyjum, hver veit hversu mörg störf t.d. í Bandaríkjunum.
Í dag vinna 10.000 manns í Bandaríkjunum við að framleiða orku úr þörungum en skiptist þessi tala niður á um 100 fyrirtæki, svo ef við gefum okkur það að séu jafn margir hjá hverju fyrirtæki þá vinna sirka 100 manns hjá hverju fyrirtæki. Þetta er vissulega ekki neitt svakalega mörg störf en þá þurfum við að taka til greina að þessi iðnaður er ekki eins stór og t.d. sólarorku iðnaðurinn. En þessi iðnaður er að stækka og er spáð fyrir því að árið 2022 geti þetta stutt um 100.000 störf í Bandaríkjunum og þá erum við aðeins að tala um það fólk sem er að framleiða orkuna og vinna í framleiðslustöðvunum en ekki öll störfin sem skapast í kringum þennan iðnað. Niðurstaðan: Niðurstaða okkar er sú að við þurfum klárlega að hætta að nota orkugjafa sem menga. Af þeim orkugjöfum sem við skoðuðum teljum við að vetniseldsneyti sé hagstæðasti kosturinn. Okkur finnst það þrátt fyrir að framleiðslukostnaðurinn sé mikill og það sé erfitt að viðhalda vetninu í fljótandi formi. Að okkar mati yfirskrifa kostirnir við vetniseldsneyti, sem eru atvinnan sem framleiðsla á vetni skapar og einnig það hversu mikið af orku þessi orkugjafi getur framleitt, þessa galla sem vetni hefur sem orkugjafi.